Menggapai Bahagia
Di ufuk senja aku berdiri,
Mencari cahaya di langit yang sepi,
Angin membisik kata tak pasti,
Namun hati ini tetap menanti.
Langkah ku jejak di jalan berliku,
Kadang tersungkur, kadang termangu,
Namun di jiwa ada yang tahu,
Bahagia itu pasti menunggu.
Bukan pada gemerlap dunia,
Bukan pada janji manusia,
Tapi di sudut hati yang percaya,
Harapan itu masih bernyawa.
Moga esok mentari bersinar,
Menyuluh lorong yang bersamar,
Dan bahagia bukan lagi bayang,
Tapi hadir memeluk tenang.