Kalaulah saya boleh buat semua perkara yang saya suka bila-bila masa sahaja yang saya mahu tanpa perlu mendengar arahan siapa-siapa.
Kalaulah saya boleh atur segalanya ikut suka hati saya!
Kalaulah begitu, bukanlah kehidupan namanya. Mungkin nanti selepas mati dan masuk syurga, barulah boleh begitu!
Tapi kalau masuk neraka?
Nauzubillah!
Selagi hidup, selagi itulah tiada kepuasan dalam diri. Setiap perkara yang kita suka, ada saja limitnya. Dan perkara yang kita tidak suka, terpaksa pula kita melakukannya.
Selalu.
Kadang-kadang berasa jemu dengan kehidupan begini, tetapi kehidupan yang bagaimanakah yang tidak jemu?
Ia tiada di sini.
No comments:
Post a Comment