Wednesday, May 01, 2013

Gula-gula

Setiap hari kita digula-gulakan dengan pemberian subsidi oleh Kerajaan kepada rakyat yang jumlahnya berbillion-billion. Bagus juga kalau kita fahami apa sebenarnya maksud subsidi yang bunyinya sungguh baik hati. Contoh yang paling mudah ialah petrol. Kita tengok di stesen-stesan minyak akan tertulis harga SEBENAR, jumlah subsidi oleh kerajaan dan harga JUALAN (harga selepas diberi subsidi).

Pertamanya, kita kena faham dulu harga SEBENAR ialah harga yang kerajaan akan dapat kalau minyak itu dijual mengikut harga pasaran dunia. Sudah semestinyalah harganya lebih tinggi daripada harga jualan. Kedua, jumlah subsidi yang diberikan oleh kerajaan adalah perbezaan harga pasaran dan harga jualan kepada rakyat. Dan, harga jualan iaitu harga yang kita bayar untuk membeli minyak.

Persoalannya, kenapa kerajaan menganggap rakyatnya sebagai PELANGGAN yang perlu bersaing harga dengan pasaran dunia? Minyak adalah milik rakyat, kerajaan hanya menguruskannya sahaja. Jumlah subsisdi adalah kos melepas apabila minyak tersebut tidak boeh dijual kepada pasaran dunia kerana digunakan oleh rakyat. Kerajaan sekarang menganggap mereka 'memberi' subsidi kepada tuan punya minyak dan meminta rakyat berterima kasih kepada mereka.

Masih belum jelas?

Lihat analogi ini. Makcik Limah membuat karipap untuk jualan. Setiap pagi Makcik Limah akan membuat 100 biji karipap untuk jualan. Tetapi oleh kerana anaknya 10 orang dan semuanya bersekolah pagi, maka 10 biji karipap pertama yang digoreng akan dimakan oleh anaknya. Jadi Makcik Limah hanya boleh menjual 90 biji karipap sahaja setiap hari.

Bolehkah Makcik Limah berkata kepada anaknya yang 10 orang itu bahawa mereka telah diberi subsidi sebanyak 10 biji karipap setiap hari? Atau dengan kata lain, "Mak terpaksa menanggung subsidi 3600 biji karipap setahun untuk membesarkan kamu semua wahai anakku". Sudah tentu tidak manis kerana anak bukan pelanggan tetapi tanggungjawab yang mesti ditunaikan seorang ibu.

Hasil Negara juga perlu begitu. Tunaikan dahulu keperluan rakyat pada harga kos pengeluaran, lebihan dari keperluan rakyat, barulah dijual di pasaran. Bukankah itu ertinya Rakyat didahulukan? Atau slogan sekadar slogan?

Tidak perlulah mengaku prihatin kerana memenuhi tanggungjawab itu memang tugas kerajaan. Rasanya semua rakyat Malaysia akan setuju jika kita katakan bahawa wakil rakyat yang dilantik sehingga membentuk kerajaan mempunyai amanah yang satu iaitu untuk menjaga kepentingan rakyat, bukannya berniaga dengan rakyat.

Perkhidmatan asas utama seperti perubatan, pendidikan, kebajikan, petrol, eletrik, air dan telekomunikasi perlu ditunaikan oleh Kerajaan. Sakit hati sungguh apabila mendengar syarikat utiliti ini untung berbilion-bilion tetapi dalam masa yang sama, menaikkan kadar bil yang perlu rakyat bayar. Perkhidmatan asas tidak boleh diniagakan, ia perlu ditunaikan oleh Kerajaan. Kalau sudah memang itu tanggungjawab kerajaan, maka kepada yang gagal melaksanakannya perlulah berundur kerana tidak kompeten sebagai Kerajaan. Perkara seperti ini adalah rutin di Negara Jepun tapi mungkin ajaib di Malaysia.


Fikir-fikirkanlah.

SELAMAT HARI PEKERJA.

Cuti nan sehari ini, biarlah diguna untuk memikir dan menaakul, kerana pilihan kita nanti bakal mencorak negara yang kita sayangi ini. Jangan biarkan keangkuhan merajalela tanpa batasan.

No comments:

Post a Comment