Hari ini, hari penghabisan cuti pertengahan penggal pertama persekolahan sesi 2014. Sembilan hari yang penuh dengan pelbagai aktiviti, termasuk lima belas kenduri!
Bayangkan, sehari boleh sahaja ada tiga hingga empat kenduri. Mahu sahaja dikatakan muak, tetapi apalah daya.
Jika pengantin itu seorang guru, atau ibu bapa pengantin itu guru, saya faham dan tidak akan merungut kerana saya tahu mereka tiada pilihan selain berkenduri pada waktu cuti sekolah. Tetapi yang saya hairan, mereka yang langsung tiada kaitan dengan kerjaya guru, yang boleh sahaja bercuti pada bila-bila masa yang mereka mahu, tetap juga mahu berkenduri dalam waktu cuti-cuti begini. Dalam lima belas jemputan kenduri yang saya terima, hanya empat sahaja melibatkan guru. Sebelas lagi, saja mahu memadatkan hari cuti kami dengan kenduri!
Khamis lalu, ada empat kenduri yang perlu kami hadiri. Selesai solat Zohor, kami mulakan ekspedisi kenduri kami dan hanya tamat selepas Asar. Hari ini pula, ada tiga lagi. Sama juga, kami mulakan perjalanan selepas Zohor dan tamat sehingga Asar. Penat, dan muak!
Maafkanlah saya kerana emosional begini. Saya mohon agar kenduri diadakan juga pada hari-hari bukan cuti sekolah kerana pada hari-hari begitu kami lebih mudah untuk hadir. Balik dari sekolah kami boleh terus singgah untuk makan. Kalau hujung minggu pun molek juga. Tidak payahlah tunggu waktu cuti sekolah. Berilah ruang cuti sekolah itu untuk kaum guru sahaja berkenduri. Berilah masa untuk kami melakukan kerja-kerja lain selain hadir kenduri yang bersusun-susun itu.
Sekian, terima kasih.
No comments:
Post a Comment